GÜNLÜKTEN…

Author: nturedi
Uzun bir otobüs yolculuğundaydım bu akşam.
Başımı cama dayadım ve gökyüzüne bakarken, dalıp gittim uzaklara, çok uzaklara…
Griliğe bürünmekte olan mavi gökyüzünün bir bölümünde iri kara bulutlar vardı. Birden kendimi düşündüm.O kara bulut içimde bir yerlerde yavaş yavaş beni ele geçiriyor gibiydi.Başımı camdan çektim, etrafıma baktım usulca. Herkes kendi halindeydi, yorgun, mutsuz çehreler vardı etrafımda. Ya da ben bencilce bir duyguyla öyle görmek istiyordum.
Derler ya, derin denizlerde olur büyük fırtınalar diye…sanmıyorum..Küçücük bir su birikintisi dahi olsanız, kimsenin aldırmadığı, öyle fırtınalar koparırsınız ki içinizde…bütün mesele fırtınanın sebebidir aslında…Susarsınız, yada susmak zorunda bırakılırsınız.Mavi gökyüzünüz griye boyanır sonra siyaha…
Tıpkı gökyüzü gibi…yavaş yavaş yok olursunuz. Giderek bürünürken siyaha her şey, kaybolursunuz içinizdeki fırtınanın girdabında…
Sessizce, anlatamadan derdinizi, gömülürsünüz karanlığınıza…
Otobüsten indiğimde, sadece ışıkları vardı tek tük dükkanların, ürperdim..korktum…
Bir başımaydım ve fırtınanın sesini duyabiliyordum içimde…

NESRİN TÜREDİ…GÜNLÜKTEN…
4 EYLÜL 2013 22.53

Leave a Reply