İçimdeki Tozlu Yollar

Kendinizi dinlemeyi bırakıp, çevrenize odaklandığınızda, hiç iyi şeyler görmeyeceğinizi,ya da işitemeyeceğinizi bildiğinizden olsa gerek, yine dönersiniz sessizce kendi duvarlarınızın içine…Bir süre suskun durursunuz duvarlarınızın arkasında. Düşünürsünüz,düşündükçe farklı yorumlar katarsınız her bir düşünceye. Aslında çözmek istediğiniz tek bir düşüncedir tüm bunların içinde. Ama elinizdeki veriler doğru işaretleri göstermemektedir. Diğer işaretler ise canınızı yakar,siz sustukça.Çaresi yok dersiniz,düşünmemeye çalışarak. Zira zaten olan olmakta,biten bitmektedir sizden habersiz.Siz durmadan düşünürken. Bunun ayırdına varırsınız belki de, ama varmak istemezsiniz nedense o nihai sonuca…Sonra tekrar duvarları delip çıkarsınız, karanlıktan ışığa. Ama o geride kalanlar,gelip sizi bulur yine ışıkta…Karanlıkta kalan yanıdır düşüncelerinizin gelip sizi bulan. Ne yapsanız da kendinizden ve gerçeğinizden kaçamayacağınızı anlarsınız o an..

NESRİN TÜREDİ…GÜNLÜKTEN…10 OCAK 2012 00.17