Archive for January, 2013

GÜNLÜKTEN…

Author: nturedi
Ay büyürken, gözlerimi alamam ondan.Yine bu akşam, ben eve dönerken, o tüm ihtişamıyla süzülmekteydi gökyüzünde. Bulutların açık grimsiliği arka fondaki koyulukla birleşirken, AY onların arasından kayıp geçmekteydi. O kadar parlaktı ki, onu kapatmak için çırpınan bulutların tüm çabaları boşunaydı. Adımlarımı yavaşlatıp durup onu izledim bir süre. Hani ne yaparsanız yapın olmuyor dediğiniz anlar vardır. Bulutların çabası gibi. Hani ne yapsalar sizi engelleyemezler deyip başkaldırdığınız anlar vardır. AY’ın umursamaz süzülüşleri gibi…Ne kadar benziyoruz dedim yine sessizce kendime.Bir an içim rahatladı. Belki de içimden geçenlerin doğruluğuydu beni kendime gülümseten. Adımlarımı eve yönelttim usulca…Hissediyordum içimdekilerin gerçekleşeceğini ve bunu bana fısıldayan AY’ın beni izlediğini…
NESRİN TÜREDİ…GÜNLÜKTEN…29 KASIM 2012 3.22

GÜNLÜKTEN…

Author: nturedi
Yağmur yağarken yürümeyi severim. düşen damlalarla beraber , içimdeki tüm kötü düşüncelerin benden çıkıp gittiğini tasavvur ederim nedense. Haleti ruhiyem iyiyse o anda, bambaşka yönde olur duygularım. Kısacası yağmur yağarken iç sesim kulağıma ne fısıldıyorsa o an, o yöndedir yağmurla yoldaşlığım. Ama hani şu bardaktan boşanırcasına dedikleri anlarında, biraz panik olurum açıkcası. Hele ki beraberinde şimşekler, fırtınalar,gök gürültüleri varsa,bir anda masumiyeti gidiverir damlaların. Yalın güzelliği sanki yok oluverir. Herkes panik halindedir.Kimsenin aklına o an masum damlaların altında sakin sakin yürümek gelmemektedir. Hele ki hazırlıksızsa…Yıllar evvel hiç unutmam.Bir yaz akşamı bardaktan boşanırcasına yağan yağmura yakalanmıştım İstanbul sokaklarında. Önce paniklemiştim. Gençlik işte, ayağımdaki espadrillerim ıslanıyor ,saçlarımın lüleleri gidiyor diye bozulmuştum. Elektriklerde kesilince bir anda her yer kapkaranlık olmuştu. Büyük bir su çukuruna dalmıştım görmeden. İşte o noktadan sonra her şeyi boş verip , bata çıka sulara evime varmıştım. Ve ilginçtir o günden sonra bazı şeylere nasılda boş yere takıldığımı fark etmiştim. Hayat ufak detaylarla uğraşılmayacak kadar güzeldi aslında. Detaylara takılırken neleri kaçırdığımızı göremiyorduk çoğumuz…gençken takıldığım hiçbir şeyi umursamıyorum artık. Değmezmiş, yaşadıkça gördüm,gördükçe anladım…
NESRİN TÜREDİ…GÜNLÜKTEN…3 ARALIK 2012 21.41

GÜNLÜKTEN…

Author: nturedi

Kendinizi lüzumsuz hissettiğiniz anlar vardır. Yada bir çok olayın içinden ışık hızı ile geçip, hiç bir şey görmemiş,işitmemiş,anlamamış gibi…Düşündüğünüzde,aynadaki yansımanızın boş bir ifadesi gibi, bakakalırsınız her şeyin ardından. Yorum bile yapamadan. sanki siz değilde başka bir suret sizde zuhur etmektedir..O denli yabancı. Kurcalamak istemezsiniz. Olduğu gibi bırakırsınız. kendinize dönük. Sessiz ve anlamsız…
NESRİN TÜREDİ…GÜNLÜKTEN…11 ARALIK 2012 23.33

GÜNLÜKTEN…

Author: nturedi
Eve dönerken , bir gün önceki karların altındaki İstanbul sokaklarından eser yoktu. Sarı sokak lambalarının aydınlattığı Beyazıt meydanında,muhteşem siluetiyle İstanbul Üniversitesi karların eşliğinde o denli güzeldi ki. Tramvayın penceresinden hayranlıkla izledim gözden kaybolana dek. Topkapı surlarının görüntüsü ise daha bir çarpıcıydı. Bu güzellikleri izleyebildiğim için şanslıyım dedim kendime. Acaba kimler farkındaydı bunun. Etrafıma baktım. Herkes dalgındı. Uyuklayanlar,yanındaki ile veya telefonla konuşanlar. Neleri kaçırıyorlardı. Dikkatlerini çekseniz belki de boş boş bakarlardı. İşin mi yok senin ifadesiyle. Haklı olabilirler. Herkesin kafasında bin türlü gaile… Benim yok mu. Öylesine çok ki. Bazen o düşüncelere dalıp bende ayırdına varamam pek çok şeyin.
Lakin yine de,bazı özel anlar vardır kaçırılmaması gereken. Mesela dün gibi..Karlar altındaki görüntüler,veya bambaşka bir şey. Yada düşünmemizi ve duyarlı olmamızı gerektiren, tepki vermemiz gereken anlar gibi…
Kısacası, hayata tutunurken salt kendimizi değil, çevremizi de farketmemiz gibi…Soluk alıp vermek gibi doğal olmalı illaki,içten ve samimi..
NESRİN TÜREDİ…GÜNLÜKTEN…22 ARALIK 2012 00.46

— Kemal Gürleyen ile birlikte.

GÜNLÜKTEN…

Author: nturedi
Bugün Ay,yine karşıladı beni evime doğru adımlarken asfalt yolu. Günlerdir görüşmeyen dostlar gibiydik. Elimdeki market torbasının ağırlığına aldırmadan, durup izledim onu sessizce. Yanı başında onun gibi ihtişamla parlayan bir arkadaşı vardı. Yıldızlar hakkında çok engin bilgilere sahip değilim ama, sanırım Kutup yıldızıydı…Onun Küçük Ayı takım yıldızları içinde,en parlak yıldız olduğunu biliyorum sadece. Neyse,işte ikisi bir arada muhteşem ışıklar saçarak,adeta birbirlerine nazire yapıyorlardı…Sokaktan geçen bir kaç kişide nereye baktığımı merak ederek etrafı kolaçan ediyorlardı giderek uzaklaşırlarken. Kısa bir süre daha izledim onları ve evime yöneldim. Hava ayaz olmasaydı gecenin ilerleyen saatlerinde, balkonda buluşacaktım onlarla…Ama hevesim bahara kaldı…
NESRİN TÜREDİ…GÜNLÜKTEN…24 ARALIK 2012 22.52

GÜNLÜKTEN…

Author: nturedi
Bazen uzun uzun düşünürsünüz geçmişi. Beyninizin odacıklarının bazılarında, itina ile sakladığınız anılarınız vardır. Bazılarında hatırlamak istemediğiniz ama zaman zaman , size acı verse de kurcalamak istediğiniz anılarınız vardır. Bazı odacıklar da ise çocukluğunuz,gençliğiniz saklıdır. Bazılarında ise ayrı yollara savrulmuş anılarınız vardır,her biri farklı boyutlarda.
Bugün bu odacıklarda gezindim yine ve beni , gençlik anılarımın bir bölümü aldı götürdü bir yerlere. Sonra günümüze gelene değin olanları düşünüp, bilhassa bir bölümünde çok canım yandı. Yollarımızın ayrı düştüğü can arkadaşımı kaybettim. Onu en son Ağustos ayında, Bilecik ‘te evinde ziyaret etmiştim. Çok güzel iki günü paylaştık ve bu benim onu uzun yıllardan sonra son görüşüm oldu…
Çok canım yandı. İnanmak istemiyorum ama kendimi kandırmak gibi bir şey bu. Her zaman anlayışlı ve sevgi doluydu bana. Tüm kaprislerime karşı hoşgörülü ve özveriliydi. Keşke demek onu geri getirmeyecek biliyorum..Ama onu keşke daha çok görebilseydim. Bunca uzak olmasaydık birbirimize. Çocukça davrandığım anlarda, yine yanımda hissetsem onu…
Leyla, can arkadaşım…sana söyleyeceklerim vardı…Yarım kaldı…

NESRİN TÜREDİ…GÜNLÜKTEN…1 OCAK 2013 20.14