İçimdeki Tozlu Yollar

İnsanın canını en çok acıtan şey…herkes de farklıdır sanırım…Benimkisini ise saymakla bitiremem desem yalandır inanmayın. Çok şeylere takılmam ben herkesin aksine. Öyle vurdumduymazımdır , birazda kalender. Ama öyle bir an vardır ki, sıkça duyarım bu sözü, bana söylenir nedense hep. İşte o anlarda, anlatamadıklarımdan kaynaklıdır hep aslında…İşte bu…canımı yakar. Tüm dobralığıma rağmen, susarım, susarım, sonra yine dayanamam…sonra yine susarım…Bu kısır bir döngüdür, acının dozu artıncaya kadar…Susmanın gerekliliğini çözdüğümde zaten ben, ben değilimdir o an…Susturulmuş bir yürektir sadece…

NESRİN TÜREDİ…GÜNLÜKTEN…
18 HAZİRAN 2013
23.11