May
15
2011
DÜŞÜNMEK ADINA…
Author: nturediYorgunum.Ama yinede yazmak istiyorum.Düşüncelerimi kelimelere dönüştürdüğüm zamanlarda rahatlıyorum adeta. Yorgun olduğunuzda ne yapmak istersiniz.Bazıları hemen yatmak diyebilir.Bencede evet,ama her zaman değil.Öyle yorgun olursunuz ki bazan, yatsanızda uyuyamazsınız.Bedeniniz direnir uykunun kolarına atlamanıza.Refleksleriniz yavaşlamıştır ama bir türlü gevşiyemezsiniz.Beyniniz izin vermez zira.Onlarca düşünce dolaşırken beyninizdeki odacıklarda,rahat vermez size.
Düşünmek.İnsanı diğer varlıklardan ayıran güzel bir olgu. Sonsuzdur düşünmek.Neyi, nerde,nasıl düşündüğünüzü düşününce bazan sizde şaşırırsınız kendinize. Bazan kendinizi,çoğunlukla en yakınınızdakileri, bazan sizden çok uzaklarda olan en yakınınızı, bazan geçmişinizi,bazan geleceğinizi,bazan hemen biraz sonrasını, bazan yarını…İşlerinizi,sıraya koyup birtürlü bitiremediklerinizi,hayallerinizi,neleri yapıp neleri yapamadığınızı, nelerden vazgeçip nelerde karar kıldığınızı,bundan böyle neler yapmak istediğinizi…Ne bileyim aklınıza ne geldiyse o an ve şu an..Sürekli düşünmek.İnsanı yoran bir süreçmidir sizce.Yoksa insanı dinginleştiren, varolmasının en güzel yanı olan birşeymi…
HAYATI BİR BÜTÜN OLARAK DÜŞÜNMEK. Kızım bana bir soru sormuştu.İlk insanlardan olmak istermiydin diye.Bir an durdum.Yok hayır dedim.katiyyen istemezdim.Hiçbir şeyin olmadığı bir ortamda,gerçi neyin ne olduğunun bilincinde olmadan farketmez ama, istemezdim.
Çok istediğim birşey vardı aslında.O kadar gerilere gitmesemde, doğa ile iç içe , Orta Asya bozkırlarında,at sırtında koşturmak, kıl çadırlarda yaşamak isterdim.Bu şimdi çok absürt gelebilir size.Ama evet, isterdim.Siyah beyaz bir atım olmasını ve onunla saatlerce dolaşmayı isterdim.Bu,günümüzdede olmayacak birşey değil elbette. Ama o günlerin tadını verirmi, o ortamı yaratabilirmi..Hayır.
Herkesin geçmişte illaki bir yerlerde olma isteği olmuştur.Bir arkadaşım hep ben Paşa babamın konağında salınan nazlı kızı olmak isterdim derdi mesela.Musiki hocalarından ders alan konak kızı. İstekler,hayaller,düşsellikler bazan gerçekmişcesine mutlu etmezmi bizi.Eder bence.Hayallerimiz olmasa.Boş bir kavanoz misali.Kavanoz boşken anlamsızdır.İçine koyduğunuz malzeme ile anlam kazanır. Derizki,şeker kavanozu mesela.Bizlerde öyleyiz.Düşüncelerimizle,hayallerimizle anlam kazanırız.Bir farkındalık yaratırız.
Engüzel yanı, sürekli böyle irdelerken hayatı, kendinizi geliştirirsiniz.Geliştikçe sizden genç nesillere örnek olursunuz.Tabiki kayda değer şeyler yapabiliyorsanız.Tavrınız,duruşunuz,kişiliğinize yansıtabildiğinz farkındalıklarınız çok önemlidir.
Yapabildiğiniz ölçüde varsınızdır.Örnek olabildiğiniz sürece ayrıcalığınızı yaşatırsınız. O halde farkındalıklarımızı düşünmeye ne dersiniz…
NESRİN TÜREDİ..16 EKİM 2010 GÜNLÜKTEN..
