İçimdeki Tozlu Yollar

Gündüzlerinizin gecelere, gecelerinizin gündüzlerinize karıştığı anlar vardır, kısaca gecem gündüzüme karıştı deriz…Çocukluğumdan beri sıklıkla duyduğum bir cümledir, bilhassa sıkıntılı anlar yaşayanlar,bebekleri olan taze anneler, çok ders çalışmaktan bitap gençler gibi…Kendimi dinlediğim , her şeyden uzaklaşıp, çokça düşünüp, az dile getirdiğim gizlerimle boğuşurken bu cümle bana da uygun düşmüştür açıkcası.
İçinden çıkamadığınız,dillendirmekten korktuğunuz, kendinize bile itiraf etmekten kaçındığınız düşünceler yumağı, sardığında sizi, işte tıpkı böyle olursunuz. Karışır geceler gündüzlere, gündüzler gecelere.
itiraf etmek istediğiniz şey, sus derken bir yandan, canınız yanar, serpersiniz içinize kendi avuntularınızdan bir tutam.Umut et der iç sesiniz karanlıklara inat….Boş gözlerle bakarsınız siz yine, iç sesinizin geldiği yöne…

NESRİN TÜREDİ…GÜNLÜKTEN…
10 HAZİRAN 2013 22.56
Annemin doğum gününe ithafen…