İçimdeki Tozlu Yollar

Bazen kaçmak istersiniz her şeyden. Önce kendinizden, beyninizde dolaşan düşüncelerden ve hayallerinizden. Özellikle de kurduğunuz boş hayallerden. Kaçarsanız kurtulurmusunuz bilmem, belki de daha da karmaşıklaşır her şey. Belkide oluruna bırakmalısınızdır. Hani klasik bir laf var, akışa bırak. Neyi nasıl bırakacaksak. Bilmem, anlamam ben. Oluyorsa oluyordur, olmuyorsa olmuyordur. Zaman geçtikçe insanların size bakışlarının boyutlarını çözemez hale gelirsiniz. Karmaşıktır her şey. Beyninizin koridorlarındaki gibi..Yüreğinizin dehlizleri gibi…Aynaya baktığınız da bu ben miyim, bunları düşünen, yapan ben miyim der gibi. Tanımazsınız hani kendinizi bazı davranışlarınızdan ötürü, onun gibi..İçiniz acımaktadır ve içinize atmaktasınızdır yine her şeyi sessizce. İsteseniz de kaçamazsınız kendinizden…

NESRİN TÜREDİ…GÜNLÜKTEN…
24 MART 2013 00.30