Oct
26
2010
GÖREBİLMEK
Author: nturediBazı zamanlarda düşündüğünüzde sizede olurmu bilmem.Oluyordur muhakkak ki.Neden kafanıza takıldığını düşünürsünüz çevirip çevirip kurcaladığınız konuların. Aslında kendimiz yaparız.Kuruntular,şüpheler, içimizi bir kurt gibi kemirirken bizde buna seyirci kalırız.İsteriz yani.Hoşumuza gider adeta kendi kendimize senaryolar yazmak, kuruntulanmak.acı çekmek,ağlamak..vs,vs..ne kadar olumsuzluk varsa yükleriz beynimizdeki odalara..Yanında ekstra yürek çarpıntıları, başağrıları,uykusuzluklarda hediyesi.Günler sürer bu hal bazan.Bir ara bulutlar aralanır sisler arasındaki beynimizin sahnesinde.Bulanıklık netleşir.Kısacık bir an,duyduğumuz kısacık bir sözle mutluluğa dönüşür.Bu mutlukta kısa sürer.Çünki o kadar kısadır ki ışığın geçişi.An gibi.Göz kırpması gibi.Karanlığın bilinmezinde …yürüken düşmemek için,önünüzü görmeniz için Tek çare vardır.Kendiniz.Çözümsüz mevzuları, kenara koymak ve hiçbirşey olmamış gibi değil ama,sanki çare bulabilecekmişsinizcesine yola devam etmek.Burda önemli olan keşfetmektir.İstediğinizi ,amacınızı.Kilitlenmek sadece ve sadece o konuya.Burda; sabit fikirmi diyebilirsiniz.Gerekirse evet.Bazan nedense sabit fikirli olmanın bazı yerlerde şart olduğunu bile düşünüyorum artık. İnatçı kimliğimin bana getirileri kadar götürüleride oluyor tabiki.Buna birde bende olmayan bir erdemi sabırı eklersek.Ahh bir başarabilsem dediğim bir haslettir.Sanırım yavaş yavaş alışıyorum..Öğrenmemde katkısı olanlar ..Haberleri bile yoktur ama…Bunca sabrın ve bunca kabusun bir bedeli olmalı.Kendimi ödüllendirebilseydim… NESRİN TÜREDİ 7 AĞUSTOS 2010 İSTANBUL
